કિન્નરો કોણ છે ?

કિન્નરોની,પણ એક અજીબ દુનિયા છે.જેના વિષે સામાન્ય લોકોપાસે ઓછી માહિતી હોય છે ,
એટલુજ નહિ પણ તેમના વિષે ભારતમાં સંશોધન  પણ વિશેષ થયું નથી.
ભારતમાં 20,લાખથી વધુ કિન્નરોની સંખ્યા છે, દિન પ્રતિ દિન તેમાં ઘટાડો થતો જાય છે,તેમ છતાં કિન્નરોને સંતાનો (નવા વારસદાર)મળી જ રહે છે. આવા સંતાનોને ઘણી માવજતથી અને લાલન પાલનથી ઉછેરે છે.
કિન્નરો ની અલગ દુનિયા
જયારે બાળકને કિન્નરોની જમાતમાં પ્રવેશ અપાય છે ત્યારે, તે બિલકુલ કિશોરાવસ્થા માં હોય ત્યારેજ તેને
"રીતી સંસ્કાર " દ્વારા બિરાદરીમાં સામેલ કરવામાં આવે છે,રીતી સંસ્કારના એક દિવસપૂર્વે નાચગાન કરવામાં આવે છે અને બીરાદરીના બધાજ લોકોની રસોઈ એકજ ચુલા ઉપર બને છે
બીજે દિવસે જેને કિન્નર બનવાનો હોય તેને નહવરાવી-ધોવરાવીને અગરબત્તી,અને અત્તરથી સુવાસિત 
તિલક કરવામાં આવે છે.
શુદ્ધિકરણ કર્યા બાદ તેને માન-સન્માન સાથે ઊંચા મંચ ઉપર બેસારવામાં આવે છે,અને તેની જનનેન્દ્રીય કાપી નાખવામાં આવે છે અને હમેશા ને માટે સાડી આભુષણો,(દાગીના)ચૂડી-બંગડી પહેરાવીને નવું નામ આપીને બિરાદરીમાં દાખલ કરવામાં આવે છે.

કોઈને ઘેર,લગ્ન,વિવાહના,કે પુત્રરત્ન પ્રાપ્તિના શુભ અવસરની જાણ મહોલ્લામાં તેમના રોકેલ એજન્ટો દ્વારા, અથવા ક્યારેક નગરપાલિકાના જન્મ-મરણ વિભાગ તરફથી મળી જતી હોય છે જયારે લગ્ન, વિવાહની જાણકારી જુદા જુદા મેરેજ હોલ,કે ઉતારો ના વિસ્તારથી મળી જતી હોય છે.
મનુષ્ય રૂપે જન્મ્યા હોવા છતાં, કિન્નરો અભિ શાપિત જીવન જીવવા મજબુર હોય છે કિન્નરો સાથે થતા સામાજિક ભેદભાવોથી એમનું મનોબળ સતત તૂટતું જાય છે તેઓ માટે કોઈ રોજગાર,કે વ્યવસાયની વ્યવસ્થા નથી,કે નથી એમને પોતાનો કોઈ અંગત પરિવાર સામાજિક ભેદભાવની આ પરિસ્થિતિ,હવે બંધ થવી જોઈએ .
સમય,સમય પર વારંવાર દુનિયાના વિભિન્ન મંચોપર માનવ અધિકાર ઉલ્લંઘન,અને માનવ અધિકારોની બદતર સ્થિતિની ચર્ચાઓ થાય છે નેતાઓ સભા ગજવે છે, પરંતુ કેટલીયે પ્રાથમિક સુવિધાઓથી વંચિત અને સમાજમાં ધીક્કારણીય  કિન્નરો ની સ્થિતિમાટે "અચ્છે દિન"  દિવાસ્વપ્ન સમાન છે.
આજે કિન્નર જેવો કોઈ દેશ નથી,પણ કિન્નરો દેશમાં રહે છે જરૂર ,કિન્નરોનું અસ્તિત્વ વિશ્વના દરેક દેશોમાં છે સમાજમાં તેની આગવી ઓળખ પણ છે તેમ છતાં તેને સામાન્ય માનવી લેખવામાં આવતા નથી,તેમને બરાબરીનો દરજ્જો આપતો નથી તેને સરકાર કોઈ અનામત આપતી નથી વ્યવસાયી વર્ગ કોઈ તેને નોકરી આપતો નથી એટલું જ નહી,પણ ગાવા, વગાડવા,અને નાચ કરાવવા સિવાય તેની સાથે કોઈ મતલબ રાખતું નથી ન દોસ્તી, કે  વાત સુદ્ધાં કરતું નથી,તુચ્છ નજરે મૂલવાય છે કારણકે કિન્નરો સમાજમાં નીચું અને નિમ્ન સ્થાન ભોગવે છે જાણે તે કોઈ "પરગ્રહી " કેમ હોય ?,કોઈ "અજાયબી " કેમ હોય ?
સમાજ કેમ આટલો તિરસ્કૃત વ્યવહાર દાખવે છે, ? કેમ પૂર્વગ્રહ કેળવે છે ? સવાલ અનેક છે, જવાબ એક પણ નથી એમના અધુરાપણા ને કારણે ભલે સમાજ એને પોતાનું અંગ ન માંને કે, સમજે પણ વાસ્તવિકતા એ છે કે તેઓ પણ સમાજનું જ એક અવિભિન્ન અંગ છે અંધ,અપંગ, લોકો ની જેમ કિન્નરો પણ લાચાર છે અને તેથી કિન્નરોને ઉપેક્ષા નહી પણ સહાનુભુતિની જરૂર છે, પ્રેમ,અને સમ્માન ની જરૂર છે
       કિન્નરો વિષે આજ પણ કેટલાયે રીત,રીવાજ આપણા સમાજમાં અસ્તિત્વ ધરાવે છે
જેમ કે ,


હિજડાઓની શબ યાત્રા રાત્રેજ કાઢવામાં આવે છે શબ યાત્રા શરુ કરે તે પહેલા તેને બુટ-ચમ્પલો થી પીટવામાં (શબને મારવામાં)આવે છે કિન્નરના અવસાનપછી પૂરો કિન્નર સમાજ એક અઠવાડિયા સુધી ઉપવાસ કરી ભૂખ્યા રહે છે
પોતાની આજીવિકા રળવા કિન્નરો,લગ્ન-વિવાહ કે  પુત્ર જન્મની ખુશાલીરૂપે ભેટ મેળવવા,પૈસા,કે વસ્ત્ર
સ્વીકારે છે,જયારે હોળી, દિવાળી કે નવરાત્રી જેવા તહેવારોમાં તેઓ દુકાનો,અને વેપારીઓપાસેથી પણ ખુશાલી એકત્રિત કરે છે
સમાજના આ તરછોડાયેલા, તિરસ્કૃત,અને અપમાનિત જીવન જીવતા,સમાજનાં જ એક અભિન્નઅંગ પ્રત્યે વિચારવાની જરૂર છે.માત્ર સમાજે જ નહી,પણ સરકાર ઉપર તો તે મોટી જવાબદારી/ફરજ  છે.
  

__._,_.___