ડો.શરદભાઈ ત્રિવેદી,અને પૂર્ણિમાબેનનું એકમાત્ર સંતાન તે ચાંદની.
ચાંદની મનોવિજ્ઞાન (સાયકોલોજી) ના વિષય સાથે M.A.થઇ સરકારી કચેરીમાં કચેરી નિરીક્ષક (ઓફિસ સુપ્રિટેન્ડન્ટ)ની વર્ગ બે અધિકારી તરીકે નોકરી કરતી હતી.લગભગ બત્રીસેક વર્ષની અવિવાહિત ચાંદની માટે સ્થાનિક ચક્ષુ નિષ્ણાત ડો. ઉદય ઉપાધ્યાય સાથે સગપણ ગોઠવવાની પારિવારિક વાતો ચાલતી હતી.ડો.ઉદય આંખના દર્દોના સુપર સ્પેશ્યાલીસ્ટ અને પ્રતિષ્ઠિત ડોક્ટર હતા. ચાંદનીની ઓફિસમાં ઉજાસ નામનો ત્રીસેક વર્ષીય એક યુવાન હેડ ક્લાર્ક તરીકે કામ કરે. એ ચાંદનીનો અંગત સચિવ પણ હતો.એકાદ વર્ષ પહેલાં એમના પત્ની મોટી પુત્રી છ અને નાની પુત્રી ચાર વર્ષની એમ બે પુત્રીઓને મુકીને કેન્સરના દર્દથી અવસાન પામેલ. વર્ષના હતા.ઉજાસના માતા-પિતા બચપણમાં જ અવસાન પામેલા અને પરિવારમાં કોઈ ભાઈ-બહેન ન હોય તેના પિતાનું એક માત્ર સંતાન હતો.
પત્નીના ગુજરી ગયા પછી ઘરની બધી જ જવાબદારી ઉજાસ ઉપર આવી પડી.બે નાની પુત્રીઓની બધી જરૂરિયાતો પુરી કરવી, હાથે રસોઈ કરી બન્નેને જમાડી બાલમંદિર મોકલવી, ઉપરાંત નિયત સમયે ઓફિસે પહોંચવાનું તો ખરું જ ખરું. ઉજાસ કઠોર પરિશ્રમી તથા જબ્બર આત્મવિશ્વાસ ધરાવતો હોય અગણિત મુશ્કેલીઓ સામે બાથ ભીડતો હતો પણ કહેવાય છે કે એક દિવસ લોખંડ જેવું લોખંડ પણ કટાઇને તૂટી પડે છે એમ હવે ઉજાસ ભાંગી પડ્યો હતો રોજની એક જ ઘટમાળ,કોઈ સાથ સહકાર કે સહારો નહિ એવા સંજોગોમાં સ્વાભાવિક રીતે માટીનો માનવી ભાંગી જ પડે.રોજ રાત્રે પોતાના શયનખંડમાં બંને દીકરીઓ સાથે વાત-વાર્તા કરતો એમને સુવાડીને પોતે મોડી રાત્રે ફરી બીજા દિવસની ચિંતાઓ કરતાં સૂતો પણ ઊંઘ શેની આવે ? જુદા જુદા વિચારોમાં સતત ઘેરાતો રહી નિંદ્રાધીન પુત્રીઓના નિર્દોષ અને માસુમ ચહેરા જોતો ક્યારેક રડી પડતો.
તૂટી ચૂકેલ ઉજાસને હવે આત્મહત્યાના વિચારોએ ઘેરી લીધો.ક્યારેક વિચારતો " આ તે કેવું જીવન ? કયા પાપની આવી આકરી સજા ઈશ્વરે આપી? બહેતર છે હું દુનિયા છોડી દઉં, સંજોગ ઉભા કરવા જેમ ઈશ્વરને હાથ છે,એમ સંજોગ સંકેલવા પણ એની જ ફરજમાં આવે છે. જેણે દુઃખ આપ્યું છે, એ જ ઈશ્વર બંને દીકરીઓને સાચવશે પણ આખી જિંદગી ઘાંચીના બળદની જેમ જીવવું એના કરતા મોત મીઠું કરી લેવું સારું. કોઈ શારીરિક રીતે થાકે તો થોડા આરામ પછી ફરી ઉભો થઇ જાય,પણ જયારે શારીરિક અને માનસિક રીતે ભાંગી પડે ત્યારે કોઈ સંજોગોમાં ફરી સ્વસ્થ થઇ શકતો નથી.મા વિનાની નાની બાળકીઓને હું કેવીરીતે અને ક્યાં સુધી એકલ હાથે સાચવી શકીશ ? સહુ સહુનું ભાગ્ય સહુ લખાવીને જ આવ્યું હોય છે, એની ચિંતા ઈશ્વર ઉપર છોડી દેવી જ વ્યાજબી છે, આવા વિચારોથી ઉજાસ નિરાશ અને ની:રસ બની ગયો.
*****
ઓફિસમાં ઉજાસની બેઠક બિલકુલ ચાંદનીની કેબીન સામે હોય, ચાંદની કેબીનના કાચમાંથી સીધી નજર તેના ઉપર રહેતી ચાંદની ઉજાસના સંજોગોથી પુરી વાકેફ હતી ક્યારેક વાતવાતમાં ઉજાસને હિંમત પણ આપતી રહેતી હતી. સ્ત્રીઓ હંમેશા સંવેદનશીલ હોય છે.કોઈની નબળી પરિસ્થિતિમાં એ તરત લાગણીશીલ બની જતી હોય છે એ ન્યાયે ચાંદનીના હૃદયમાં પણ ઉજાસ માટે અનુકંપા,અને લાગણી હતા.
સાંજના સાડા પાંચ વાગ્યાનો સમય હશે એક દિવસ ઉજાસ ઓફિસમાં શૂન્યમનસ્ક અવસ્થામાં બેઠો હતો અન્ય કર્મચારીનું ધ્યાન ન પડે એ રીતે આંખ આડો રૂમાલ રાખીને આંસુઓ ખાળતો હતો.કામમાં ચિત્ત ચોંટતું ન હોય જુદી જુદી ફાઈલ ખોલ-બંધ કર્યા કરતો હતો.થોડીવારે પોતાના ટેબલના ખાનામાંથી કાગળ કાઢી ગંભીર ચહેરે લખતો હતો.ચાંદની કેબીનના કાચમાંથી સતત જોયા કરતી હતી ઉજાસની આવી વિચિત્ર હરકત ચાંદનીના ધ્યાને અગાઉ કદી આવી ન હતી,ગમેતેવી ઉદાસ મનોદશામાં સતત વ્યસ્ત રહેતો ઉજાસ આજે બદલાયેલો દેખાતો હતો.થોડીવારે કાગળ લખી, એક કવરમાં બંધ કરી ટેબલમાં મૂકી દીધો.ઓફિસનો સમય પૂરો થતાં ચાંદનીની ચેમ્બરમાં જઇ અને રજા લેતાં બોલ્યો "મેડમ,આજકાલ મારી તબિયત અસ્વસ્થ હોવાથી હું કદાચ કાલે વહેલો-મોડો ઓફિસે પહોંચું અથવા ન આવી શકું તો મારી રજા મંજુર કરી દેવા વિનંતી કરું છું "
ચાંદની મનોવિજ્ઞાનની વિદ્યાર્થીની હોવા કારણે આંખોના ભાવ વાંચવામાં નિષ્ણાત હતી.ઉજાસની કોરી,સુક્કી, ફિક્કી પડેલી નિરાશ આંખોમાં ભયંકર નિરાશા,અને આત્મવિશ્વાસનો અભાવ વાંચ્યો. જાણે ઉજાસ ઓફિસમાંથી નહિ પણ દુનિયામાંથી વિદાય લેવાની મંજૂરી લેવા આવ્યો હોય એવા મનોભાવ વંચાયા પ્રત્યુત્તર આપતાં ચાંદનીએ કહ્યું," કોઈ ચિંતા નહીં પણ ઉજાસ, મને આજે સવારથી જ લાગે છે કે તું કઈ મૂડમાં નથી, હું ડ્રાઈવરને કહું છું તને મારી ગાડીમાં ઘર સુધી છોડી જાય. તબિયતનું ધ્યાન રાખજે " જવાબમાં ઉજાસ બોલ્યો " અરે,મેડમ રહેવા દો. હું ઘેર પહોંચી જઈશ તમે તકલીફ ન લો " એટલું કહી ઘેર જવા નીકળી ગયો. ઉજાસના ઓફિસ છોડ્યા પછી ચાંદનીને કોઈ ગંભીર અને અગમ્ય અણસાર આવતા પોતે કેબિનમાંથી બહાર આવી ઉજાસના ટેબલના ખાના ફંફોળતાં એક કવર હાથ લાગ્યું જેમાં ઉજાસે ઓફિસ છોડતા પહેલા લખેલો પત્ર હતો. પત્ર ચાંદનીને જ સંબોધીને લખ્યો હતો, જે તેણે વાંચવો શરુ કર્યો. "માનનીય મેડમ, આપ મારા કપરા દિવસો અને સંજોગોથી વાકેફ છો તેથી એ વિષે કઈ વધુ નથી લખતો. દિવસે દિવસે માનસિક બોજનો ત્રાસ વધી જતા હું આજરોજ જળસમાધિ લઇ જીવનનો અંત આણું છું. લૂખી-સૂકી રોટલી ખાઈને પણ માનસિક શાંતિથી જો જીવન જીવી ન શકાતું હોય તો એ જિંદગી જીવી નહિ પણ ખેંચી કહેવાય અને એમ જિંદગી ખેંચવા કરતા મોત વહાલું કરવું બહેતર છે.બન્ને નાની બાળકીઓની લગ્ન સુધીની જવાબદારી એકલે હાથે પુરુષ ઉઠાવે એવું ભાગ્ય લખતા ખુદ વિધાતાની કલમ પણ ન અચકાણી મારી પત્ની વનલીલાનો સંકલ્પ હતો કે પેટે પાટા બાંધીને પણ આ બન્ને દીકરીઓને ખુબ ભણાવી જીંવનમાં સેટલ કરવી પણ કુદરતની લીલાએ વનલીલાની જીવન લીલા અકાળે સંકેલી લીધી વનલીલાનો સંકલ્પ એ મારે માટે પડકાર રૂપ છે. સતયુગમાં ભગવાન કૃષ્ણએ ભલે પોતાની આંગળી ઉપર ગોવર્ધન પર્વત ઉપાડ્યો હોય પણ એ જ ભગવાન આ પારિવારિક જવાબદારી ન ઉપાડી શકે.આ સાથે મારા રાજીનામાનો પત્ર અલગથી બીડું છું, આપે મને પરિવારનો સભ્ય જ ગણી શક્ય એટલી બધી જ મદદ અને હૂંફ આપવા બદલ આપનો આભાર માનુ છું.મારી નોકરી દરમ્યાનના સમયમાં આપે જે મને સાથ સહકાર આપી સાચવ્યો છે એનું ઋણ આ ભવે તો હું નથી ચૂકવી શક્યો.મારાથી ક્યારેય કોઈ પણ અવિવેક થયો હોય તો વિશાળ દિલથી માફ કરશો.... આપનો આજ્ઞાંકીત .. ઉજાસ " પત્ર વાંચતાજ ચાંદની ધ્રુજી ઉઠી.બીજો કોઈ પણ વિચાર કર્યા વિના પોતાની કેબીન બંધ કરી ઉજાસનો પીછો પકડવા નીકળી પડી.ચાંદનીને ઉજાસના નિત્યક્રમની ખબર હતી.ઉજાસને કાયમ ઓફિસેથી છૂટી સમુદ્ર કિનારે આવેલ ભવાની માતાના મંદિરે દર્શન કરી ઘેર જવાની ટેવ હતી તેથી ચાંદની એ તરફ નીકળી પડી.કઈંક તર્ક વિતર્કો અને આંખમાં આંસુ સાથે ચાંદની મંદિરના મેદાનમાં ગાડી ઉભી રાખી આમતેમ નજર ફેરવતી હતી એવામાં મંદિરના પાછળના ભાગે ઉજાસનું સ્કૂટર નજરે પડ્યું એ તરફ આગળ વધતા જોયું તો ઉજાસ દરિયા કિનારે ઉભી અસ્તાચળ તરફ ગતિ કરતા સૂર્યદેવને અર્ઘ્ર્ય આપી પ્રાર્થના કરતો દેખાયો.તુરત જ ચાંદનીએ વીજળીની ગતિથી એ તરફ દોડી ઉજાસનો હાથ પકડી લેતા ગુસ્સામાં બોલી " આ શું ? ઉજાસ,તું કાયર છે ? બન્ને નાની બાળકીનો પણ વિચાર ન આવ્યો ? જિંદગી હંમેશ માટે સુંવાળી ચાદર નથી ક્યારેક પાણકોરું પણ ઓઢવું પડે છે.તડકો અને છાયો જેવું જ સુખ અને દુઃખનું છે કોઈ પણ પરિસ્થિતિ કાયમી નથી હોતી એટલું યાદ રાખજે. ચાલ,પાછો ફર," ઉજાસને મંદિરમાં લઇ જઈ આશ્વાસન આપતા કહ્યું "મારી પાસે તારા દુઃખનો સચોટ ઈલાજ છે હું તને વચન આપું છું કે ચોવીસ કલાકમાં તારી તમામ સમશ્યા હું હલ કરી આપીશ સાથોસાથ તું પણ મને વચન આપ કે આવતા ચોવીસ કલાક દરમ્યાન તું કોઈ અઘટિત પગલું નહિ ભરે.અને હા,આવતી કાલની તારી રજા મંજુર કરી છે તું શાંત ચિત્તે કાલ આખો દિવસ ઘેર રહેજે, કાલે આ જ સમયે તું અહીં મંદિરે મારી રાહ જોજે, હું ચપટીમાં તારી સમસ્યા ઉકેલી આપીશ" ઉજાસ ભાંગી પડ્યો ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડવા માંડ્યો. સાથો સાથ વિચારવા લાગ્યો " મેડમ મારી શું સમસ્યા ઉકેલી શકશે.? કદાચ તેને મારી આર્થિક સ્થિતિ નબળી હશે એવા ખ્યાલથી કાલે મને પ્રમોશનનો ઓર્ડર આપશે પણ હું આર્થિક રીતે પૂરો સક્ષમ છું એ એને ખબર છે ? સમસ્યા બે બાળકીને એકલે હાથે ઉછેરવાની,તેઓની યુવાની સુધીની કાળજી,દેખભાળ અને તકેદારી રાખવાની છે. સુખી-સંપન્ન ઘરની સુંદર સ્વરૂપવાન, ઉચ્ચ ડિગ્રીધારી કુંવારી મેડમને "બાળ ઉછેર શાસ્ત્ર" ની શું ખબર હોય ? પિતાની અવેજીમાં માતા, પિતા બની શકે છે પણ માતાની ગેરહાજરીમાં પિતા માતાની ભૂમિકા કદાપિ ભજવી શકતો નથી." વિચારતા ઉજાસ અને ચાંદની છુટા પડ્યા. ********
અત્યંત ચિંતાગ્રસ્ત ચાંદની બેચેન હતી.દરેક મિનિટે એની સામે ઉજાસ અને એની બે બાળકીઓ,દરિયા કિનારે ભાવુક બની રડતો ઉજાસ સિનેમાના રીલની જેમ નજરે તરવા લાગ્યા.આવતી કાલે એની સમસ્યાના નિરાકારણનું વચન તો આપી દીધું પણ એ નિરાકરણ શું ? અને ક્યાંથી શોધવું ? એવા વિચારોમાં ચાંદની આખી રાત પડખા ફેરવતી રહી. બીજા દિવસનું પ્રભાત ઉગ્યું, ગઈરાત કરતા સવારે ચાંદની થોડી વધુ સ્વસ્થ હતી.નિત્યક્રમ મુજબ ઓફિસે પણ ગઈ પરંતુ એની કેબીન સામેની ઉજાસની ખાલી ખુરશી જોઈ ફરી એ વિચારે ચડી જતા આંખમાં આંસુ આવી ગયા.સાંજના છ વાગી ઓફિસ બંધ થવાની એ રાહ જોતી હતી ગમેં તેમ પણ આજે ઘડિયાળના કાંટાની ગતિ ધીમી હોય એવું એને લાગતું હતું. અંતે એની ઇંતેજારીની ક્ષણ આવી પહોંચી.ઓફિસ બંધ થતા ચાંદની ભવાની માતાજીના મંદિરે જવા નીકળી પડી. આજે પોતાની સમશ્યાનો કાયમી ઉકેલ બોસ પાસેથી મળવાનો છે એ શું હશે અને કેટલે અંશે અમલી/વ્યાજબી હશે એવા વિચાર અને ઉત્સુકતાથી ઉજાસ મેડમની રાહ જોતો મંદિરની અંદર બેઠો હતો. મંદિર બહાર પૂજા સામાન, ફૂલ-હાર,અગરબત્તી-ધૂપ, શ્રીફળ-પ્રસાદ વિગેરે વેંચતી થોડી દુકાનો હતી ચાંદની ગાડીમાંથી ઉતરી સીધી એ દુકાને પહોંચી.પૂજા સામાન ઉપરાંત થોડા ફૂલ હાર વિગેરે લઈને મંદિરમાં પ્રવેશતા ઉજાસના ચહેરા ઉપર શાંતિ અને રાહતના અણસાર આવ્યા.ઉજાસે બન્ને હાથ જોડી મેડમને પ્રણામ કર્યા. જવાબમાં ચાંદનીએ ઉજાસને કહ્યું "હું તારી મુશ્કેલીઓનો સચોટ ઉકેલ શોધી લાવી છું.ચાલ, ઉભો થા માતાજીની સાક્ષીએ હું આજે તારી સાથે લગ્ન ગ્રંથીથી જોડાઉં છું, આજથી તારી બધી જવાબદારીની હું બરાબરની ભાગીદાર છું આપણે બન્ને જોડે માતાજીની પૂજા કરી એમના આશીર્વાદ મેળવીએ. મેડમના આ શબ્દો સાંભળતાજ ઉજાસ ઉપર જાણે વીજળી પડી હોય એવો હતપ્રભ થઇ ગયો એના રુંવાડા ઉભા થઇ ગયા એનું ગળું અને હોઠ સુકાવા માંડ્યા. ઉજાસનો ચહેરો ફિક્કો પડી ગયો ચારેબાજુ શૂન્યાવકાશ દેખાવા લાગ્યો.જેનો વિચાર માત્ર ન કરી શકાય, કલ્પના પણ ન કરી શકાય એવી દરખાસ્ત એક આદરણીય અધિકારી તરફથી મળતાં અવાચક બની ગયો.ક્યાં રાજા ભોજ અને ક્યાં ગંગુ તેલી.ઉજાસે મૌન તોડ્યું ," મેડમ,તમે શું બોલો છો ? હું ક્યાં અને તમે ક્યાં ?સમાજ મારા ઉપર જુદા જુદા દોષારોપણ કરશે.આ શક્ય જ કેવી રીતે બને ? ચાંદની ઉજાસના સતત બદલાતા ચહેરા અને મનોભાવને મંદ મંદ હાસ્યથી નીરખી રહી હતી. ઉજાસના બન્ને ગાલ ઉપરના આંસુ પોતાના કોમળ હાથથી લૂછતાં ચાંદની બોલી, "ઉજાસ, હા, મેં યોગ્ય જ નિર્ણય લીધો છે. હું તારી પત્ની પછી, પણ પહેલા એ બે બાળકીઓની મા તરીકે આવું છું. ઉછેર,સંસ્કાર,અને રીત-રિવાજ માત્ર સ્ત્રી જ શીખવી શકે. અને એ બધી જ જવાબદારી આજથી હું લઉ છું.ચાલ, માતાજીની પૂજા કરી એના આશીર્વાદ મેળવીએ." મંદિરના ગર્ભગૃહમાં બેસી બંને એ માતાજીની પૂજા કરી એકબીજાને વરમાળા પહેરાવી નવ યુગલે ઘર પ્રતિ પ્રયાણ કર્યું. ******* સાંજે શરદભાઈ દવાખાનેથી ઘેર પાછા ફરી પોતાના રૂમમાં ફ્રેશ થવા ગયા એ સમયે ટેબલ ઉપર એક પત્ર જોતા ઉઠાવી વાંચવો શરુ કર્યો. "પૂજ્ય પપ્પા,તથા વ્હાલી મા, આજરોજ હું ઘર છોડીને મારી સાથે નોકરી કરતા ઉજાસ સાથે લગ્નગ્રંથિથી જોડાઉ છું. આપણે સહુ ઉજાસથી અને તેની ઘરેલુ પરીસ્થીતીથી વાકેફ છીએ.ગઈકાલે સાંજે પોતાની સામાજિક જવાબદારીઓથી થાકી હારી અને તે આત્મહત્યા કરવા જઈ રહ્યો હતો મોકે હું ત્યાં પહોંચી જતાં મેં તેને તેમ કરતા બચાવી લીધો હતો એ જ ક્ષણે એની બધી ઘરેલુ પ્રશ્નોના ઉકેલ રૂપે મેં આ નિર્ણય લઇ ગઈ આખી રાત એના વિષે મનોમંથન કરતા મારા અંતરાત્માના જવાબને મેં શિરોમાન્ય રાખી મારા નિર્ણય ઉપર ખુદ જાતે જ મંજૂરીની મહોર મારી દીધી છે. તમે કદાચ એવુ માનતા હશો કે બીજવર સાથે મારા પ્રેમ લગ્ન હશે,તો જાણ માટે કે આ પ્રેમ લગ્ન નહિ પણ "અનુકંપા લગ્ન" છે.સહાનુભૂતિ પ્રેરિત લગ્ન છે.હું એક બીજવરની પત્ની તરીકે પછી,પહેલા ચાર અને છ વર્ષની મા વિનાની બાળકીઓની મા બનીને જાઉં છું.મારો આ નિર્ણય તમને કદાચ અપરીપકવ લાગશે પણ ક્યારેક હું બુદ્ધિથી નહિ પણ હૃદયથી વિચારું છું.મા વિનાની બે નાની બાળકીઓને એકલે હાથે પુરુષે ઉછેરી મોટી કરવી એ શિવધનુષ્ય તોડવા સમુ પરાક્રમ છે" જીવન જીવવા માટે આવશ્યકતા માત્ર બે ટંકની ચાર રોટલી,વાટકી શાક અને ચાર જોડી કપડાંની છે જેમ એ કોઈ શ્રીમંત ડોક્ટરને ઘેરથી મળી શકે છે એમ એ સામાન્ય સરકારી કર્મચારીને ત્યાંથી પણ મળી રહે છે, આવશ્યકતાથી અધિક અપેક્ષા એ મહેચ્છા,અને મહત્વાકાંક્ષા છે.વાત રહી પદ પ્રતિષ્ઠા,દરજ્જો અને માભાની,તો એ બાબતે હું માનુ છું કે પદ,પ્રતિષ્ઠા,માભો એ સમાજના શો-કેસમા મુકેલ સુગંધ વિનાના ફૂલના ગુલદસ્તા જેવા આપણા "અહંકાર આભૂષણો" છે. દેહમાંથી પ્રાણ છૂટ્યા પછી અઠવાડિયામાં એ વિલાઈ અને ભુલાઈ જવાય છે. માનવતા એ અવિરત દીર્ઘજીવી સુવાસ છે જે શાશ્વત છે.મારા આ પગલાંથી બન્ને દીકરીઓ પરણીને સાસરે જશે ત્યાં સુધી,અને ત્યાર પછી પણ આવતા પચાશ વર્ષ સુધી સુવાસ સાથે આશીર્વાદ મળતા રહેશે.મને એમ લાગે છે કે સુખી-સંપન્ન, પ્રતિષ્ઠિત ડોક્ટર વરને પરણી હું મારુ એકનું જ જીવન આબાદ કરી શકીશ જયારે એક સામાન્ય વિધુર,બે બાળકીના પિતા સાથે લગ્ન કરી હું એકસાથે ત્રણ જીવને સંતોષી એમના બુજાતા જીવન-દીપને જીવતદાન આપી આબાદી સાથે ખુશી લાવી એમની આંતરડી ઠારીશ. પપ્પા, એક વાત કહું ? આજસુધી તમે મારી માંગેલી બધી જ વસ્તુઓ મને આપી છે, ક્યારેક માગ્યા વિના પણ અઢળક તમે આપ્યું છે,તો આજે હું છેલ્લી માંગણી કરું છું કે આજ સાંજે અમે બધા જ હોટેલ બ્લેસિંગ્સમાં ડિનર લેવા જવાના છીએ,તો તમે બન્ને મને આશીર્વાદ આપવા ત્યાં આવી પહોંચો તો આપણે સાથે ભોજન લઈએ આશા છે મારી માંગણી તમે સ્વીકારશો." આપની વ્હાલી દીકરી ચાંદની " પત્ર વાંચી ઘડીભર શરદભાઈ શૂન્યમનસ્ક થઇ ગયા. પત્ર ફરી ફરી બીજી વાર વાંચ્યો.કઇંક વિચારે ચડી જતા રૂમ બહાર આવી પત્ર પૂર્ણિમાબહેનના હાથમાં આપી કહ્યું " લ્યો આ વાંચો " "આ વળી શું લાવ્યા "? એવું પૂછતાં પૂનમ બહેને પત્ર ખોલી વાંચતા જ ઢગલો થઇ ગયા.ચોધાર આંસુએ રડતા બોલ્યા "શરદ-પૂર્ણિમાની ચાંદની આજે અમાસ સાબિત થઇ એને આ શું સુજ્યું ? આપણે શું આ શિક્ષણ અને સંસ્કાર એને આપ્યા હતા ? ક્યાં સુપર સ્પેશ્યાલીસ્ટ ડોક્ટર ઉદય અને ક્યાં સરકારી ત્રીજાવર્ગનો વિધુર કર્મચારી ઉજાસ. હાથે કરીને પોતાનું જીવન બરબાદ કરવાની કુબુદ્ધિ કેમ સુજી હશે ? બેશરમીની હદ તો જુઓ આપણી આશા-અરમાન ઉપર પાણી ફેરવ્યા પછી આપણને આશીર્વાદ આપવા હોટેલમાં ડિનરનું આમંત્રણ આપે છે " શરદભાઈએ સાંત્વના આપતા કહ્યું, " પૂર્ણીમા, કલ્પાંત છોડો સહુના અન્ન-જળ જન્મ સાથે જ લખાયેલા હોય છે જેની આપણને જાણ નથી હોતી એટલે આટલો કલ્પાંત થાય છે, લલાટે લખાયેલા લેખ લાખ ઉપાયે લોપી શકાતા નથી.તમે લાખ ધમપછાડા કરો કે કે ઉધામા નાખો પણ જે કાળે જે બનવાનું છે એ નિશ્ચિત રીતે બનીને ઉભે જ છે. ચાંદની આપણી એક માત્ર લાડકી દીકરી છે ચાલો, ઉઠો તૈયાર થાવ, આપણે હોટેલ બ્લેસિંગ્સમાં આપણા બ્લેસિંગ્સ આપવા જવું છે. ચાંદનીએ લીધેલો નિર્ણય એ પોતાનો નથી એ નિર્ણય વિધાત્રાનો છે એને સહર્ષ વધાવી લેવો જોઈએ" આમ આશ્વાસન આપી પૂર્ણીમા બેનને તૈયાર થવા મોકલ્યા. શરદભાઈ અને પૂર્ણીમાબહેન હોટેલે પહોંચતા દરવાજે ચાંદની-ઉજાસ સ્વાગત કરવા હાજર જ હતા. નવપરણિત યુગલે માતા-પિતાને પગે લાગી આશીર્વાદ માગ્યા. શરદભાઈએ આશીર્વાદ રૂપે રૂપિયા એકાવન હજારનું કવર બન્નેના હાથમાં મૂક્યું. ભોજન પૂરું થતાં છુટા પડતી વખતે,પહેલાં મમ્મીને અને પછી પપ્પાને ગળે વળગી ચાંદની ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડી.શરદભાઈએ એના આંસુ લૂછતાં આશીર્વચન આપતાં કહ્યું " શરદ-પૂર્ણિમાની ચાંદનીએ ઉજાસના અંધકારમય જીવનમાં ઉજાસ પાથર્યો છે. સુખી થાવ. ઈશ્વર પરિવારનું કલ્યાણ કરે. शिवास्ते पन्था : !
*********
No comments:
Post a Comment