સ્વ. સોં. જન્મા (જ્યોતિ ) વ્યોમેશ ઝાલા
નિર્વાણ. તા.૦૬/૦૬/૧૯૭૯ .
માત્ર દશ વર્ષ ના સહયોગ પછી તેત્રીસ વર્ષ નો વિયોગ આપી, ફક્ત બત્રીસ વર્ષ ની નાની
ઉમરે જવાની આટલી જલ્દી કઈ હતી ? જન્મ તેનું મ્રત્યુ નિશ્ચિત છે , અને તે સનાતન
સત્ય સામે મારી કોઈ ફરિયાદ નથી.પણ જયારે કૈક કેટલાક લોકો "લીલી વાડી " મુકી
ને જાય છે. ત્યારે તું તો"કાચો નીમ્ભાડો " મુકી ને ગઈ પાછળ ના કોઈ નો ખાસ કરી ને.
ચાર નાના બાળકો નો પણ તેં વિચાર ન કર્યો ? વિયોગ ના આ તેત્રીસ વર્ષો માં
એરણ અને હથોડા ની વચ્ચે જેમ લોખંડ નો ટુકડો ટીપાય તેમ હું ટીપાયો છું..
ઉમરે જવાની આટલી જલ્દી કઈ હતી ? જન્મ તેનું મ્રત્યુ નિશ્ચિત છે , અને તે સનાતન
સત્ય સામે મારી કોઈ ફરિયાદ નથી.પણ જયારે કૈક કેટલાક લોકો "લીલી વાડી " મુકી
ને જાય છે. ત્યારે તું તો"કાચો નીમ્ભાડો " મુકી ને ગઈ પાછળ ના કોઈ નો ખાસ કરી ને.
ચાર નાના બાળકો નો પણ તેં વિચાર ન કર્યો ? વિયોગ ના આ તેત્રીસ વર્ષો માં
એરણ અને હથોડા ની વચ્ચે જેમ લોખંડ નો ટુકડો ટીપાય તેમ હું ટીપાયો છું..
કહેવાય છે કે " ઘર નું ઢાકણ નાર" તો ઘર ને આમ ઉઘાડું મુકીને મોટે ગામતરે
જવા કેમ વાટ પકડી ? આમ ઘર ને ઉઘાડું મૂકી ને જતી રહીશ,તેવી સ્વપ્ને
પણ કલ્પના ન હતી. તું હતી તો શું હતું અને જયારે આજે તું નથી ત્યારે શું છે ?
તેની તુલના માં મારા તેત્રીસ, તેત્રીસ,વર્ષ નીકળી ગયા
પણ હજુ એ જખમ રૂઝાયો નથી,અને મને કળ વળી નથી.
ભર વસંતે પાનખર.......?
જવા કેમ વાટ પકડી ? આમ ઘર ને ઉઘાડું મૂકી ને જતી રહીશ,તેવી સ્વપ્ને
પણ કલ્પના ન હતી. તું હતી તો શું હતું અને જયારે આજે તું નથી ત્યારે શું છે ?
તેની તુલના માં મારા તેત્રીસ, તેત્રીસ,વર્ષ નીકળી ગયા
પણ હજુ એ જખમ રૂઝાયો નથી,અને મને કળ વળી નથી.
ભર વસંતે પાનખર.......?
પરિવાર ની પહાડ જેવડી જવાબદારી મારા ઉપર છોડી વીજળી ની જેમ એકાએક હાથ તાલી દઈ,તું નાસી ગઈ મઝધારે જીવન નાવ ડુબવા છતાં એક માત્ર શ્રદ્ધા ના તરાપા ને સહારે હું કિનારે પહોચ્યો ઈશ્વરે કસોટી ઘણી કરી પણ પાર પણ તેણેજ ઉતાર્યો
અને મારા ઉપર છોડેલી તમામ જવાબદારી મેં અણીશુદ્ધ પાર પાડી.તને જાણી ને આનંદ,
તથા સંતોસ થશે કે તારા રોપેલા છોડ આજે વટવૃક્ષ થઇ ને ફૂલ્યા ફાલ્યા છે
તે માટે મને શક્તિ,સામર્થ્ય, અને અખૂટ હિમત ઈશ્વરે આપી અને હું તારા ઋણ માંથી
મુક્ત થયો છું તમો જ્યાં હો ત્યાં સુખી રહો અને પરિવાર ઉપર અમીદ્રષ્ટિ વરસાવી
આશિષ આપો.ઈશ્વર તમારા અમર આત્મા ને ચિરશાંતિ આપે.......! ! !
હું પણ આજે જીવનસંધ્યા ના ઝાંખા પ્રકાશ માં જે છે તેનાથી સુખી, ખુશી, અને આનદિત છું.
આજ તા.0૬/૦૬ ના રોજ તમારી ૩૩ મી પુણ્ય તિથી નિમિત્તે હું હાર્દિક શબ્દાંજલિ અર્પું છું.
અને મારા ઉપર છોડેલી તમામ જવાબદારી મેં અણીશુદ્ધ પાર પાડી.તને જાણી ને આનંદ,
તથા સંતોસ થશે કે તારા રોપેલા છોડ આજે વટવૃક્ષ થઇ ને ફૂલ્યા ફાલ્યા છે
તે માટે મને શક્તિ,સામર્થ્ય, અને અખૂટ હિમત ઈશ્વરે આપી અને હું તારા ઋણ માંથી
મુક્ત થયો છું તમો જ્યાં હો ત્યાં સુખી રહો અને પરિવાર ઉપર અમીદ્રષ્ટિ વરસાવી
આશિષ આપો.ઈશ્વર તમારા અમર આત્મા ને ચિરશાંતિ આપે.......! ! !
હું પણ આજે જીવનસંધ્યા ના ઝાંખા પ્રકાશ માં જે છે તેનાથી સુખી, ખુશી, અને આનદિત છું.
આજ તા.0૬/૦૬ ના રોજ તમારી ૩૩ મી પુણ્ય તિથી નિમિત્તે હું હાર્દિક શબ્દાંજલિ અર્પું છું.
મેં ક્યાંક વાંચ્યુ છે...........
" કયા કારણોથી ને કોના પ્રતાપે, તમે ક્યાંના ક્યાં જઈને બેઠા છો આજે?
કહો, કોણ કોના હિસાબો તપાસે? તમે ક્યાંના ક્યાં જઈને બેઠા છો આજે?
હતો મૂળનો ને રહ્યો મૂળમાં હું, તમે ચાલ સમજી લીધી’તી સમયની,
બની ફળ મજાના ઊંચી કોઈ ડાળે, તમે ક્યાંના ક્યાં જઈને બેઠા છો આજે ?
હતી શ્વાસમાં જે દિશાઓ, હવાઓ અને સાથે રહેવાની વણખાધી કસમો,
છું હું એ જ છાતીના તૂટ્યા પ્રવાસે, તમે ક્યાંના ક્યાં જઈને બેઠા છો આજે?
મળો ઝંખનામાં, મળો યાદમાં ને મળો સ્વપ્નમાં પણ ને અલમારીઓમાં
દબાયેલા આલ્બમના એકાદ પાને તમે ક્યાંના ક્યાં જઈને બેઠા છો આજે?
વિરહ, ઝંખના, યાદ, દુઃખ સઘળું ટાઢું, કયા ફેફસાંમાંથી હું આગ કાઢું?
પવન જોઈએ જે અગનને જીવાડે, તમે ક્યાંના ક્યાં જઈને બેઠા છો આજે?
સમય, શબ્દ ને અર્થની બહાર આવી, બધી ઈચ્છા ત્યાગી ને હોવું વટાવી,
ઊભો છું ક્ષિતિજપારના આ મુકામે, તમે ક્યાંના ક્યાં જઈને બેઠા છો આજે? "
* * * * * * * * * * * * * * * *
Usha Mankad Ishvar je sthitima rakhe tem revu,temathi j aanand ane santosh rakhi faraj bajavvathi j run mukti thay chhe, sadgatna aatmmane chir shanti male tevi prarthana.......
ReplyDeletearendra Lakhamapurkar Raam raakhe tem rahiye....Odhavji, Raam raakhe tem rahiye.....
ReplyDeleteNiloobhai Markand Vaishnav janma amari mitra hati
ReplyDelete,
Bhushan Jhala Pranaam Kaki..ek vaar raate 01.30 e papa sathe Bhavnagar pohchyo to, shashtrinagar ma...6 varas no hato..tame eva time mane ane mehul ne garam bournvita pivdaavyu tu.....YAAD CHHE....ANE RAHESHE.....
ReplyDelete..
"પીળા થઈને પાક્યા, ચાલો માની લઈએ
ReplyDeleteલીલે કૂંપળ ખરવું, સાલું ક્યાંથી ફાવે ?"