અલ્પ મેળાપના 47, મેં વર્ષે
આજે 13, મી મેં,
મારા લગ્નની 47 મી વર્ષગાંઠ
લગ્નજીવનના સાહચર્ય કરતા વધુ વર્ષો એકલતામાં વિતાવ્યા
પશ્ચિમી દેશોમાં ઘણી જગ્યાએ 13 ના અંકને અશુભ ગણવામાં આવે છે
કારણની તો ખબર નથી,પણ મારા કિસ્સામાં ઘણાબનાવો સાથે 13,નો અંક સંકળાયેલો રહ્યો છે
જુવો,
1. મારી જન્મ તારીખ 23-11-42.
23+11+42, = 76. (7+6=13)
2+3+1+1+4+2 = 13..
2. મારી લગ્ન તારીખ 13/05/68.
3 સ્વ, ના બેસણા (ઉઠામણાં)ની તારીખ 13/06/79.
આમ જાણે અજાણ્યે હું પણ 13 તારીખ સાથે સંકળાયેલો છું
કુદરતની કરામત ન સમજી શકાય તેવી હોય છે સ્વપ્ને પણ ખ્યાલ ન હોય તેવા ભર્યા ભાદર્યાં સંસાર પર આફતનું વાવાજોડું જયારે ત્રાટકે છે ત્યારે બધુજ ખેદાન મેદાન કરી નાખે છે
માત્ર 10 વર્ષ નું સહજીવન અને 37 વર્ષ નું એકલવાયું જીવન અતિ વિકટ અને મુશ્કેલ છે
પણ જીવનમાં જે કદીસ્વપ્ને પણ અનુભવ્યું નથી તેનો જાત અનુભવ લીધા પછી એવું લાગ્યું કે પરીસ્થીતીએ આ દિવસોમાં મને વધુ મક્કમ,મજબુત,સ્વાવલંબી,ખુદ્દાર,ધાર્મિક,પરોપકારી,સ્વાભિમાની,અને વ્યવહારુ
બનાવી દીધો,મારી ઈશ્વરપ્રત્યેની શ્રદ્ધા વધુ મજબુત થઇ
તે શ્રદ્ધાને સહારે જીવનરૂપી સાગરમાં કિનારે પહોંચાડનાર ઈશ્વર,અને આપ્તજનોના સહકારે મારા આત્મવિશ્વાસને વધુ દ્રદ્ધ બનાવી એક મજબુતીના એવા બુલંદ શિખરપર પહોંચાડ્યો કે આજે નાની સુની મુશ્કેલી મને મજાક બરાબર લાગે છે
જે હાથથી ચ્હા બનાવતા નહોતી આવડતી,તે હાથ આજે રસોઈ કળામાં માહિર થઇ ગયા
આ અનુભવ શું ઓછો છે,? જીવનનો એક નવો અધ્યાય નવો અભિગમ,અને નવાઅનુભવે મને સંપૂર્ણ બદલી દીધો. બમણા જુસ્સા અને જોમથી ઝઝૂમવાની શક્તિ ઈશ્વરે આપી.
" પીળા થઈને પાક્યા,ચાલો માની લઈએ
લીલે કૂંપળ ખરવું, સાલું ક્યાંથી ફાવે ?"
તેમ છતાં કલાપી કહે છે તેમ " માણ્યું તેનું સ્મરણ કરવું એ જ છે એક લ્હાવો "
* * * *
" एक वो भी दिवाली थी और ये भी दिवाली हे,
उजड़ा हुवा गुलशन हे, रोया हुवा माली हे !"
આજે 13, મી મેં,
મારા લગ્નની 47 મી વર્ષગાંઠ
લગ્નજીવનના સાહચર્ય કરતા વધુ વર્ષો એકલતામાં વિતાવ્યા
પશ્ચિમી દેશોમાં ઘણી જગ્યાએ 13 ના અંકને અશુભ ગણવામાં આવે છે
કારણની તો ખબર નથી,પણ મારા કિસ્સામાં ઘણાબનાવો સાથે 13,નો અંક સંકળાયેલો રહ્યો છે
જુવો,
1. મારી જન્મ તારીખ 23-11-42.
23+11+42, = 76. (7+6=13)
2+3+1+1+4+2 = 13..
2. મારી લગ્ન તારીખ 13/05/68.
3 સ્વ, ના બેસણા (ઉઠામણાં)ની તારીખ 13/06/79.
આમ જાણે અજાણ્યે હું પણ 13 તારીખ સાથે સંકળાયેલો છું
કુદરતની કરામત ન સમજી શકાય તેવી હોય છે સ્વપ્ને પણ ખ્યાલ ન હોય તેવા ભર્યા ભાદર્યાં સંસાર પર આફતનું વાવાજોડું જયારે ત્રાટકે છે ત્યારે બધુજ ખેદાન મેદાન કરી નાખે છે
માત્ર 10 વર્ષ નું સહજીવન અને 37 વર્ષ નું એકલવાયું જીવન અતિ વિકટ અને મુશ્કેલ છે
પણ જીવનમાં જે કદીસ્વપ્ને પણ અનુભવ્યું નથી તેનો જાત અનુભવ લીધા પછી એવું લાગ્યું કે પરીસ્થીતીએ આ દિવસોમાં મને વધુ મક્કમ,મજબુત,સ્વાવલંબી,ખુદ્દાર,ધાર્મિક,પરોપકારી,સ્વાભિમાની,અને વ્યવહારુ
બનાવી દીધો,મારી ઈશ્વરપ્રત્યેની શ્રદ્ધા વધુ મજબુત થઇ
તે શ્રદ્ધાને સહારે જીવનરૂપી સાગરમાં કિનારે પહોંચાડનાર ઈશ્વર,અને આપ્તજનોના સહકારે મારા આત્મવિશ્વાસને વધુ દ્રદ્ધ બનાવી એક મજબુતીના એવા બુલંદ શિખરપર પહોંચાડ્યો કે આજે નાની સુની મુશ્કેલી મને મજાક બરાબર લાગે છે
જે હાથથી ચ્હા બનાવતા નહોતી આવડતી,તે હાથ આજે રસોઈ કળામાં માહિર થઇ ગયા
આ અનુભવ શું ઓછો છે,? જીવનનો એક નવો અધ્યાય નવો અભિગમ,અને નવાઅનુભવે મને સંપૂર્ણ બદલી દીધો. બમણા જુસ્સા અને જોમથી ઝઝૂમવાની શક્તિ ઈશ્વરે આપી.
" પીળા થઈને પાક્યા,ચાલો માની લઈએ
લીલે કૂંપળ ખરવું, સાલું ક્યાંથી ફાવે ?"
તેમ છતાં કલાપી કહે છે તેમ " માણ્યું તેનું સ્મરણ કરવું એ જ છે એક લ્હાવો "
* * * *
" एक वो भी दिवाली थी और ये भी दिवाली हे,
उजड़ा हुवा गुलशन हे, रोया हुवा माली हे !"
No comments:
Post a Comment