મારા મિત્ર, જાણીતા શાયર, કવિ, અને ગાયત્રી ઉપાસક,
શ્રી ગુણવંતભાઈ પંડ્યા "પથિક " (જુનાગઢ) રચિત એક સુંદર લગ્ન કાવ્ય મળેલ
"ચંદ્ર- જ્યોતિ"
અસ્ત થયો રવિ ફરી, ફરી, નભ માં
રજની રાણી પથરાઈ ગઈ
છાયા તિમિરો દુર કરવાને
ચંદ્ર સવારી આવી રહી.
વેરી શીતળતા,લાવ્યો પરીમલતા
આવી ફરતી વનરાજી મહી,
હાથ ધરી ફૂલમાળા " જ્યોતિ"
સ્વાગત માટે ઉભી રહી.
"ચંદ્ર" હસ્યો ત્યાં,સાગર ઉછળ્યો,
ભરતી સાગરે આવી રહી.
કિરણ "જ્યોતિ" એ મુગ્ધ હાસ્યે,
શરમાઈ ધરા પર જોઈ રહી.
શશી તણી શિતળ છાયા માં ,
કિરણ " જ્યોતિ" સંતાઈ ગઈ
જોઈ રહ્યું જગ , હર્શભરી દ્યગ
"પથિક" ઊર્મિ છલકાઈ ગઈ.
* ચંદ્ર, શશી, = વ્યોમેશ.
* કિરણ જ્યોતિ .= જ્યોતિ (જનમાં )
No comments:
Post a Comment