અંધા કાનૂન

શ્રાવણ સુદ અગિયારસનો દિવસ.
શિવમંદિરમાં ભક્તો અને શ્રદ્ધાળુઓથી ઉભરાતા મંદિરમાં ઉભવાની જગ્યા પણ ન મળે.મંદિરની બહાર અનેક અશક્ત ભિક્ષુકો ભિક્ષા પાત્રસાથે લાઈન બંધ આશાભરી મીટ થી દરેક દર્શનાર્થીઓ પાસે હાથ લંબાવતા બેઠા હતા

શહેરના કોર્પોરેટર અને અગ્રગણ્ય ઉદ્યોગપતિ શેઠ સુખલાલની મરસીડીઝ ગાડી મંદિરના દરવાજે આવી ઉભી.ડ્રાયવરે દરવાજો ખોલી આપતા ચાઇના સિલ્કનો સોનાના બટન વાળો ઝભ્ભો, સોનાના બેલ્ટ વાળી કાંડે રાડો ઘડિયાળ,"રેબન"ના સોનેરી ફ્રેમના ગોગલ્સ પહેરી દર્શને આવેલ સુખલાલ ઉતર્યા અને સડસડાટ મંદિરના પગથિયાં ચડી અંદર પ્રવેશ્યા.
શેઠને જોતાં જ આટલી ભીડ વચ્ચેથીં પૂજારી નિજ મદિરમાંથી શેઠને સત્કારવા બહાર આવ્યો અને પોતાની સાથે નિજ મંદિરમાં દર્શન અને પૂજા કરાવવા લઈ ગયો.
દેવ-દર્શન અને પૂજા પતાવી પૂજારીને રૂપિયા 500/ની નોટ દક્ષિણા પેટે આપી, શેઠ પોતાની ગાડી તરફ આગળ વધતા હતા, એવામાં પગથિયાં પાસે એક વૃદ્ધ ભિક્ષુકે ઉભા થઇ આગળ વધતાં હાથ લંબાવી કરગરતા કહ્યું "શેઠ બે દિવસથી ભૂખ્યો છું,પવિત્ર માસમાં દાન કરી ગરીબને કઈ આપો."
તિરસ્કૃત નજરે ગુસ્સામાં શેઠ બોલ્યા" હરામનું જ ખાવું છે.મજૂરી કરીને પેટ ભર અને એમ પણ પેટ ન ભરાય તો પેટ ફોડી નાખ ભીખ માંગતા શરમ નથી આવતી?"
આટલું બોલી શેઠ આગળ વધ્યા.થોડે દુર પહોંચ્યા હશે એવામાં ઝભાના ખીસ્સામાંથી રૂમાલ કાઢવા જતાં એમનું ચલણી નોટો થી લથબથ ભરેલું પાકીટ સરકીને જમીન ઉપર પડી ગયું.
 તિરસ્કૃત ભિક્ષુકનું ધ્યાન પડ્યું.આગળ વધ્યો.જમીન ઉપર પડેલું પાકીટ ઊંચકી ખોલીને જોતા રૂપિયા 2000/ની નોટોથી લથબથ ભરેલ પાકીટ તરફ સતત ફાટી આંખે  જોઈને કઈક વિચારતો રહ્યો.
શેઠના ગાડી પાસે પહોંચતા જ  ભિક્ષુક તરતજ તે તરફ દોડીને ચિલ્લાયો "શેઠ,શેઠ,આપનું પાકીટ પડી ગયું લ્યો આપનું પાકીટ."
શેઠે પાછું ફરીને જોતા પેલો  ભિક્ષુક હાથમાં પોતાનું પાકીટ લઈને સામે ઉભેલો જોયો.
ઘડીભર શેઠ એની સામું ગુસ્સાથી તાકતાજ રહ્યા,અને એક ઝાપટ વળગાડતા બોલ્યા ,"ભીખ ન આપી એટલે ખિસ્સું સાફ કર્યું ? સાલા ચોરની ઔલાદ,અને પાછો બક્ષિસ મેળવવાની લાલચે શાહુકાર થઈને પાકીટ દેવા આવ્યો ?કોને ખબર છે આ પાકિટમાંથી કેટલાયે સરકાવી લીધા નહિ હોય ? આજે તને નહિ છોડું.
આટલું બોલી ખિસ્સામાંથી મોબાઈલ કાઢી શેઠે પોલીસ સ્ટેશનમાં ફોન જોડી ફરિયાદ કરતા કહયું કે ચોર અત્રે હાજર છે તુરતજ ધરપકડ કરી કાર્યવાહી કરો"
જોતજોતામાં પોલીસ અધિકારી જીપમાં દોડી આવ્યા.
પોલીસ અધિકારીની હાજરીમાં ભિક્ષુક પાસેથી પાકીટ લઈ ખિસ્સામાં મુકતા શેઠે સત્તાવાહી અવાજે પોલીસ અધિકારીને સૂચના આપી,"આમની જડતી લો,અને મુદ્દામાલ કબ્જે કરો,કોને ખબર છે કે આવા કેટલાંયે પાકીટ નહિ મળી આવે"
પોલિસ અધિકારીએ જડતી લેતાં માત્ર ત્રણ રૂપિયાનું પરચુરણ,બે કેળાં, અને એક પારલે બિસ્કિટ નું પડીકું મળી આવ્યું.
શેઠની ફરિયાદના આધારે પોલીસ અધિકારી ભિક્ષુકને જીપમાં બેસારી પોલીસ સ્ટેશન લઈ ગયા અને ભિક્ષુક કરગરતો રહ્યો, "સાહેબ હું ચોર નથી,મેં ચોરી નથી કરી.હું નિર્દોષ છું સાહેબ."
 જીપને પોલીસ સ્ટેશન તરફ રવાના થતી જોઈ,શેઠ ગાડીમાં બેઠા અને ઘરભણી હંકારી ગયા.
પોલીસ સ્ટેશને પહોંચતા જ પોલીસ અધિકારીએ ગરીબ ભિક્ષુકને ધમકાવતા કડકાઈથી પૂછ્યું 
" તેં જો પાકીટ ચોર્યું જ નથી તો શેઠે તારું નામ શું કામ આપ્યું ? તારી જેવા બીજા અનેક ભિક્ષુકો ત્યાં હાજર હતા "
ભિક્ષુકે હાથ જોડીને કહ્યું " સાહેબ, શેઠજી થી ખિસ્સાંમાંથી રૂમાલ કાઢતા પાકીટ પડી ગયેલું, મારુ એના ઉપર ધ્યાન પડતા મેં પ્રમાણિકતાથી એ પરત કર્યું, બસ એજ મારો ગુન્હો  Excuse me Sir, I am not a Professional Begar,  but Circumstances has made me a Begar .ભિક્ષુકની જીભે સડસડાટ ઈંગ્લીશ બોલતા સાંભળી અધિકારી સહેજ કુણા પડ્યા તેને થયું કે આ કોઈ સાધારણ ભિક્ષુક નથી. 
સાહેબ, હું  ભિક્ષુક જરૂર છું પણ ચોર નથી. શેઠના એક માત્ર  ટેલિફોનથી મારી ધરપકડ કરતા પહેલાં  આપે તેને પૂછ્યું છે કે તેણે પોતે ઇન્કમ ટેક્સ ચુકવવામાં કેટલી ટેક્સ ચોરી કરી છે ? કોર્પોરેશનમાં આવતા ટેન્ડરોમાંથી કેટલા લોકો પાસેથી લાંચ લીધી છે, રસ્તાઓ અને પુલોના રીપેરીંગના દેવાતા કોન્ટ્રેક્ટમાંથી કેટલા કોન્ટ્રક્ટરને લૂંટ્યા છે ?"ચોર તો એ શેઠ પોતેજ છે સાહેબ
સાહેબ, હું એમ.એસ.યુનિવર્સીટીનો ગ્રેજ્યુએટ છું. પરચુરણ કરિયાણાની દુકાન ચલાવી પત્ની અને યુવા પુત્ર સાથે મધ્યમ વર્ગીય ગૃહસ્થનું જીવન આરામથી ગુજારતો હતો. મારે ઘેર પણ એસી, ફ્રીઝ, અને ટી.વી. હતા. પરંતુ કાળની એક જ થપ્પડે મારુ જીવન બરબાદ થઇ ગયું
પત્નીને કિડનીની બીમારી આવતા તેની લાંબા સમયની સારવારમાં મેં ઘર વહેંચી નાખ્યું,દિન પ્રતિ દિન દરદ વધતું ચાલ્યું અઠવાડિયામાં ત્રણ વાર ડાયાલિસિસ કરવામાં ઘર વહેંચ્યાની મૂડી પણ વપરાઈ ગઈ,એટલે મારા પુત્રએ ખાનગી શરાફ પાસેથી 18% વ્યાજના દરે દુકાન ઉપર લોન લીધી આમ દરદ સાથે કરજ પણ વધતું ચાલ્યું અને એક દિવસે મારા પત્નીનું અવસાન થયું
આટલું જ જાણે  બસ ન હોય એમ દુકાન ઉપર લીધેલી ખાનગી લોનનું વ્યાજ રોકેટ ગતિએ વધી જતા અને વ્યાજખોરોનું મારા પુત્ર ઉપર સખ્ત માનસિક દબાણ વધી  જતા એક દિવસે મારા પુત્રે ગળે ફાંસો ખાઈ આત્મ હત્યા વ્હોરી લીધી, દુકાન પણ વ્યાજખોરોએ પડાવી લીધી આમ હું રસ્તે આવી ગયો અને ભીખ માંગવા મજબુર બન્યો છું સાહેબ  
આ દેશની કાનૂન વ્યવસ્થા જુવો, કે ટેક્સ ચોરી કરતા અમીરો, લાંચ-રૂશ્વત લેતા અધિકારીઓ,અને  ભોરિંગ વ્યાજના ડરથી ફફડી આત્મહત્યા વ્હોરતા નિર્દોષોના કારણરૂપ એવા ખાનગી શરાફો જેવા દેશના દુશ્મનોને કાયદાના લાંબા હાથ પકડી શકતા નથી ગરીબોને આપવાના અનાજના  ગોડાઉનો સંગ્રહી અને કાળા બઝાર કરતા લોકોના ગોડાઉન ઉપર દરોડા પાડવા,તથા આવક કરતા વધુ સંપત્તિ ધરાવતા લાંચિયા અધિકારીઓ ની બેનામી સંપત્તિ, અને બેન્કના લોકરની તપાસ કરી જડતી લેવાને બદલે બે ટંક માગીને ખાતા ગરીબ ભિક્ષુકની જડતી લેવાય છે અને જડતી લેતા માત્ર ત્રણ રૂપિયાનું પરચુરણ, બે કેળાં અને બિસ્કિટનું પેકેટ આથી વિશેષ કંઈ ન મળી આવવા છતાં સત્તાધારીના માત્ર એક અવાજે પોલિશ સ્ટેશન ધકેલાય છે અને છતાં મારો દેશ મહાન છે એવું કહેવામાં આવે છે. છે કોઈ આ દેશના અંધા કાનૂનને પડકારનારો  ?  
ગરીબ ભિક્ષુકની હૃદય દ્રાવક અને તીખી તોખાર ભાષાનો પોલીસ અધિકારી પાસે કોઈ જવાબ ન હતો 
પોલીસ અધિકારીનું હૃદય દ્રવી ગયુ. પોલીસ કોન્સ્ટેબલને હુકમ કરી નજીક ના ડાઇનિંગ હોલમાંથી ટિફિન મંગાવી ભૂખ્યા ભિક્ષુકને ભોજન કરાવી તૃપ્ત કર્યો  જમાડીને રૂપિયા 100/ની નોટ હાથમાં મુકતા પોલિસ અધિકારીએ કહ્યુ,"લે આ તું રાખ,શેઠનું પડી ગયેલું પાકીટ પ્રમાણિકતાથી પાછું આપ્યાની કદર રૂપે હું તને બક્ષિસ આપું છું"
આટલું બોલી ભિક્ષુકને પોલીસ સ્ટેશનમાંથી વિદાય કર્યો.