મહાદેવ બુધવારીયામાં

 દૃશ્ય:-મોતીબાગ જૂનાગઢ નજીકના એક વિશાળ ફ્લેટનું.

સમય:-મળસ્કે ૪.૦૦ વાગ્યાનો.

* 

ફ્લેટના વિશાળ મધ્યસ્થ હોલમાં તેજપુંજ છવાઈ ગયો અને હસ્તે ત્રિશુલ ધારી,દેવાધિદેવ મહાદેવ પધાર્યા અને એક આધેડ યુવાન પાસે આવી બોલ્યા,

"કેમ છે વત્સ,હું તારી પ્રવૃત્તિથી ખુશ છું,માગ માગ તું માગે તે આપું."

એક પગ સોફા નીચે લટકતો,બીજા પગે પલાંઠી વાળી,બન્ને હાથની અદબ વાળેલ આછા ગુલાબી ઝબ્બા,અને સફેદ પાયજામાં સાથે બેઠેલ સ્થૂળ શરીર વાળા આધેડ યુવાનને સંબોધી મહાદેવ બોલ્યા.

 આધેડ યુવાને પ્રભુને સાક્ષાત દંડવત પ્રણામ કરવા ઉભા થવાની ચેષ્ટા કરતાં પ્રભુએ તેનો હાથ પકડી કહ્યું,"બસ કર ભક્ત,બસ કર દંડવતની જરૂર નથી મારે તારી આ હિમાલય કાયને ફરી ઉભો કરતા મને ઘણું કષ્ટ પડશે.

આધેડ યુવાને પ્રણામ કરતા પૂછ્યું,

"પ્રભુ,આજે આપ કેમ આટલા ખુશ થયા છો કે મને વરદાન માગવાનું કહો છો?"

"વત્સ,આજની આ સ્વાર્થી અને કામ પૂરતી ક્ષણિક મિત્રતા ધરાવતા કલિયુગમાં તું જે આ બુધવારીયા દ્વારા નિર્દોષ અને નિઃસ્વારથી પ્રવૃત્તિ કરી ભાઈચારાની ભાવના ઉભી કરી છે એનાથી હું પ્રસન્ન છું.

નાત જાત,ધર્મ,શિક્ષિત,અલ્પ શિક્ષિત કે વિદ્વાનોના ભેદભાવ વિના બધાને એકસરખું માન આપવાની તારી ભાવના પ્રેરણા દાયક છે " મહાદેવ બોલ્યા.

ફકીર જેવી નિષ્ફિકરાઈ થી ડાબી બાજુ સહેજ ડોક નમાવી,જીણી આંખે અદબ વાળેલી જ મુદ્રામાં જમણો હાથ હવામાં વિન્ઝતા સ્થૂળ દેહધારી બોલ્યો,"જાવ દ્યો ને પ્રભુ,મારે કંઈ જોઇતુંય નથી અને માગવુંય નથી. ઝૂંટવી લેવા વાળો કદી કોઈને કંઈ આપી શકતો નથી" 

મહાકાળ સહેજ સ્મિત સાથે બોલ્યા,"મેં એવું શું તારું લઈ લીધું છે,વત્સ.? જે બન્યું છે અને જે બને છે એ નિયતીના નિયમે બને છે"

અકળાયેલ આધેડ યુવાન બોલ્યો,

"શું લઈ લીધું છે એમ પૂછો છો પ્રભુ ? તમેં શું નથી લઈ લીધું એવું હું તમને પૂછું છું.તમે મારા માતા-પિતા છીનવી લીધા,મારી અર્ધાંગના,કે જે જીવનભરની મારી સૌથી મોટી જરૂરિયાત હતી તમે તેને ખૂંચવી લીધી, તમે યુવાવયે મારી ભાભી છીનવી લીધી,મારા ભાઈથી વિશેષ એવા મારા મિત્રને નાતાલ જેવા પર્વને દિવસે ઉઠાવી ગયા અમારા બુધવારીયાના અતિ પ્રિય મામા અને વિભાકરને વગર નોટિસે ઉપાડી ગયા અને પૂછો છો મેં તારું શું લઈ લીધું ? માફ કરો પ્રભુ મારે કંઈ નથી જોઈતું" નિરાશ વદને ગ્લાનીભર્યા સ્વરે છતાં થોડા આક્રોશ સાથે સ્થૂળ દેહધારી બોલ્યો.

"વત્સ,એમ અકળા નહિ,જન્મ અને  મૃત્યુ એ નિશ્ચિત સનાતન સત્ય છે,હા અકાળે જવું એ દુઃખકારક છે,પણ એ તો કર્માધીન છે.એમાં હું દોષિત નથી. હું છેલ્લા ૧૭૦ બુધવારીયાથી તારી મહેફિલનો અહેવાલ અને ખાસ તો ભોજન પ્રબંધ જોઈને ખુશ થયો છું અને એટલેજ તારી આ નિસ્વાર્થ અને સાત્વિક પ્રવૃત્તિથી આકર્ષાઇ પૃથ્વીલોકમાં તારી સન્મુખ આવ્યો છું."

"પ્રભુ આપના આગમનથી હું ધન્ય બન્યો છું.તમેં જ્યારે મારું સર્વસ્વ ખૂંચવી લીધું છે ત્યારે સારા, સાત્વિક,,અને નિરૂપદ્રવી સંગાથ માટે મેં આ પ્રવૃત્તિ શરૂ કરી છે.આપ સ્વર્ગલોકમાં બિરાજમાન હોવા છતાં મારી પ્રવૃત્તિ ઉપર નજર રાખો છો એ મારા અહોભાગ્ય છે "

સોફા નીચેનો પગ સહેજ ઝુલાવતા સ્થૂળદેહધારી બોલ્યો.

"માત્ર તારી બુધવારીયાની જ પ્રવૃત્તિ નહિ હો,તારી એ સિવાયની અન્ય પ્રવૃત્તિ પણ ક્યારેક જોઈ લઉં છું" મજાકના અંદાજમાં શિવજી એક આંખ મિચકારી હળવા હાસ્ય સાથે બોલ્યા.

" જય હો પ્રભુ, હવે જ્યારે આપ સાક્ષાત આપવા જ આવ્યા છો તો હું માગું છું કે મારી આ પ્રવૃત્તિ વધુને વધુ વિકસે,મારું બુધવારીયું ફેસબુક ઉપર અને સમગ્ર ગુજરાતમાં પ્રતિષ્ઠા પામે અને અન્ય શહેરોમાં પણ એનું અનુકરણ થાય મારે અંગત મારા સ્વાર્થનું કંઈ નથી જોઈતું" 

"વત્સ,હું તારી નિર્દોષ ભાવનાની કદર કરું છું અને વરદાન આપું છું કે તારી આ પ્રવૃત્તિ ખૂબ જ વિકસશે, અને અન્ય શહેરોમાં વસતા કેટલાયે "ગઢીઓ" અવારનવાર બુધવારીયામાં આવી પ્રસન્નતા અનુભવશે.તારું તથા બુધવારીયાના તમામ સભ્યોનું કલ્યાણ થાઓ"

આટલું બોલી ઉભા થતાં મહાદેવે કહ્યું "જતાં જતાં,આજના બુધવારીયામાં પીરસેલો કાવો મને પાઈ દે,અમારે સ્વર્ગલોકમાં એવુ પેય પ્રાપ્ત નથી"

મહાકાય આધેડ યુવાને ઉભા થઇ ભગવાનને કાવો આપ્યો.

शिवास्ते पन्था: । એટલું બોલી ભગવાન અદ્રશ્ય થયા.

થોડી વારે રસોઈ કરવા આવેલ બહેને રસોઈઘર માંથી બુમ મારી "સાહેબ, ચા-નાસ્તો તૈયાર છે"

સ્થૂળદેહધારી આળસ મરડી પથારીમાંથી જાગ્યા.

 ઘડિયાળમાં જોયું તો સવારના ૯.૪૫ થયા હતા.